روندهای شلاق با الهام از دوره های تاریخی ، بازگردد: از مصر باستان تا فرهنگ مود

در دنیای همیشه در حال تحول ، نوستالژی حاکم بر عالی است-و هیچ جا این آشکارتر از روندهای شلاق نیست. از آنجا که مصرف کنندگان در کارهای روزمره خود اصالت و داستان پردازی می کنند ، سبک های مژه ریشه در دوره های تاریخی ، احیای پر جنب و جوش را تجربه می کنند. از تلنگر های چشمگیر مصر باستان گرفته تا شلاق های جسورانه جسورانه فرهنگ MOD در دهه 1960 ، به نظر می رسد که این 复古 (یکپارچهسازی با سیستمعامل) با فناوری مدرن مجدداً تصور می شوند و جذابیت میراث را با راحتی معاصر آمیخته می کنند. بیایید بررسی کنیم که چگونه تاریخ شکل گیری زیبایی شناسی زرق و برق امروز است ، و چرا این روندها اکنون بیش از هر زمان دیگری طنین انداز هستند.

مصر باستان: تولد نمادگرایی شلاق دراماتیک

مدتها قبل از وجود گره های ریمل ، مصریان باستان نوار اظهارات جسورانه را تنظیم کردند. زن و مرد هر دو چشم خود را با کوهل (ترکیبی از سولفید سرب و روغن) ترسیم کردند و خطوط شلاق خود را با مواد معدنی پودر گسترش دادند و اشکال تیز و دراز ایجاد کردند. برای حق امتیاز مانند کلئوپاترا ، شلاق فقط ابزارهای زیبایی نبودند - آنها نمادی از الوهیت و محافظت از تابش خیره کننده خورشید (و ارواح شیطانی) بودند.

امروز ، تأثیر این دوران در مجموعه های شلاق "مصر-تجدید نظر" می درخشد: فکر کنید نوارهای ضخیم ، جت سیاه و سفید با گوشه های بیرونی اغراق آمیز (پیشرو در چشم مدرن گربه) و لهجه های ظریف طلا یا زمرد. در حال حاضر برندها از الیاف مصنوعی فوق العاده (قطر 0.05 میلی متر) برای تقلید از براق Kohl استفاده می کنند ، در حالی که موضوعات ابریشمی شلاق ایریدس یک لمس آسمانی را به شما می بخشد-ادای احترام به تکریم دوره برای خدایان.

دوران ویکتوریا: ظهور ظرافت کم نظیر

سریع به سمت انگلیس قرن نوزدهم ، جایی که وسواس ویکتوریا با فروتنی و پالایش زیبایی شلاق را دوباره تعریف کرد. زنان طرفداری از شلاق های "طبیعی" - طولانی ، wispy و کمی پیچیده - برای قاب کردن چشم ها بدون اینکه ویژگی های ظریف را تحت الشعاع قرار دهند (فکر کنید: شبح های کرست و یقه های توری). آنها حتی از چوب پنبه سوخته یا آب میوه ای برای تیره کردن شلاق استفاده می کردند و از هر چیزی "تئاتری" جلوگیری می کردند.

شلاق های مدرن الهام گرفته از ویکتوریا با طرح های (Wispy) به این ظرافت تکیه می دهند: خوشه های شلاق فردی که برای تقلید از رشد طبیعی ، و الیاف مانند هوا مانند هوا که با حرکت حرکت می کنند ، قرار دارند. در حال حاضر مارک ها اینها را با فرهای تنظیم گرما (قطر 25 میلی متر) مهندسی می کنند تا ویکتوریاهای آسانسور نرم شده با پوماد خانگی ، منهای چسبندگی را تکرار کنند.

Flappers دهه 1920: شورش در شلاق های کوتاه و تند

دهه بیست و یکم انقلابی به ارمغان آورد: دختران فلپر ، فروتنی ویکتوریا را رد کردند و شلاق های کوتاه ، ضخیم و تند را در آغوش گرفتند تا با موهای زائد و نگرش جسورانه خود مطابقت داشته باشند. برای دستیابی به ظاهر ، آنها ژله نفتی را برای شلاق و گرد و غبار روی 煤灰 (گرد و غبار ذغال سنگ) اعمال می کنند یا حتی موهای انسان را به قطعات ریز برش می دهند. هدف؟ یک نگاه "شدید و بیدار" که از محافظه کاری پس از جنگ سرپیچی می کرد.

احیای امروزی در دهه 1920 از گروههای شلاق متراکم و متراکم (طول 12 میلی متر) با نکات تند و تیز برای تقلید از آن بافت تند استفاده می کند. الیاف مصنوعی در اینجا سخت تر از سبک های ویکتوریا هستند - مهندسی برای نگه داشتن حجم بدون جمع شدن - با شلاق سیاه مات (ابریشم) برای آن اثر "زغال سنگ لکه دار" ، منهای ظروف سرباز یا مسافر اصلی.

دهه 1940 زرق و برق هالیوود: طول فرش قرمز

عصر طلایی هالیوود در دهه 1940 ضربه شلاق را به نمادی از زرق و برق در دنیای قدیمی تبدیل کرد. بازیگرانی مانند دریاچه ورونیکا و هدی لامار ، شلاق های بلند و پیچیده را که چشمان را باز می کردند محبوب کردند - فکر کنید: گوشه های بیرونی نرم ، شعله ور و یک حلقه بلند شده که فریاد می زد "آژیر صفحه". سالن ها حتی با استفاده از فرهای گرم ، "مجوزهای شلاق" را ارائه می دادند ، تجملاتی برای دوره.

مدرن این ویژگی را از ویژگی های 18-20 میلی متر 加长 (گسترده) شلاق با یک حلقه تدریجی (از ریشه به نوک) برای تکرار آن اثر "برداشته شده" استفاده می کند. در حال حاضر برندها از گروههای شلاق حافظه استفاده می کنند که مطابق با شکل چشم هستند و اطمینان حاصل می کنند که مژه ها در تمام طول روز پیچیده می شوند-برخلاف سبک های وابسته به گرما در دهه 1940 ، نیازی به لمس کردن ظهر نیست.

MOD 1960: شلاق های پایین در مرحله مرکزی قرار می گیرند

جنبش MOD دهه 1960 ، به رهبری آیکونی مانند Twiggy ، فیلمنامه را با شلاق های پایین جسورانه به هم زد. ظاهر امضای او - شلاق ، شلاق فوقانی ، که با شلاق های پایین و ضخیم و ضعیف جفت شده اند - رد هنجارهای "زنانه" بود و جوانان و شورش را در آغوش می گرفت. زنان از نوارهای شلاق کاذب استفاده می کردند که برای خط شلاق تحتانی ، اغلب در سایه های سفید یا پاستیل ، به بخش هایی بریده شده بودند.