برندهای مژه مصنوعی با بررسی های فزاینده ای در مورد ادعاهای مربوط به شستشوی سبز مواجه می شوند

در سال‌های اخیر، صنعت زیبایی شاهد تغییر لرزه‌ای به سمت پایداری بوده است و مصرف‌کنندگان محصولات دوستدار محیط‌زیست از جمله مژه‌های مصنوعی را به طور فزاینده‌ای در اولویت قرار می‌دهند. با توجه به آگاهی روزافزون محیطی، برندهای بی‌شماری شلاق برای راه‌اندازی خطوط «سبز» عجله کرده‌اند و ادعاهایی مانند «۱۰۰٪ زیست تخریب‌پذیر»، «ضایع صفر» یا «مواد پایدار» را مطرح می‌کنند. با این حال، این افزایش در بازاریابی زیست محیطی بدون کنترل نمانده است. برندهای مژه مصنوعی در حال حاضر با بررسی های جدی در مورد شستشوی سبز مواجه هستند - ادعاهای محیطی گمراه کننده یا اغراق آمیز که قابل بررسی نیستند.

تقاضا برای زیبایی پایدار غیرقابل انکار است. یک گزارش در سال 2023 توسط نیلسن نشان داد که 73 درصد از مصرف‌کنندگان جهانی مایلند برای محصولاتی با بسته‌بندی پایدار هزینه بیشتری بپردازند، در حالی که داده‌های Mintel نشان می‌دهد که «دوستانه با محیط‌زیست» اکنون دومین واژه پر جستجو در زیبایی است و تنها پس از «وگان» قرار دارد. برای مژه های مصنوعی، دسته ای که مدت هاست به دلیل تکیه بر الیاف مصنوعی غیرقابل تجزیه زیست تخریب پذیر (مانند پلی استر) و بسته بندی های پلاستیکی مورد انتقاد قرار می گرفت، این روند کاتالیزوری برای تغییر نام تجاری سریع بوده است. برندهای بزرگ و کوچک برچسب‌هایی مانند «مژه زیست تخریب‌پذیر» و «بسته‌بندی قابل کمپوست‌سازی» را در وب‌سایت‌ها و رسانه‌های اجتماعی خود چسبانده‌اند تا مصرف‌کننده‌های آگاه به محیط زیست را جذب کنند.

با این حال، در زیر سطح، بسیاری از این ادعاها ثابت می شود که بیشتر تبلیغاتی برای بازاریابی هستند تا اقدامات محیطی. نهادهای نظارتی، گروه‌های حمایت از مصرف‌کننده و حسابرسان شخص ثالث شروع به فراخوانی ناسازگاری‌ها کرده‌اند. به عنوان مثال، یک تحقیق در سال 2024 توسط اداره استانداردهای تبلیغاتی بریتانیا (ASA) نشان داد که 40٪ از مارک های مژه مصنوعی که ادعاهای "تخریب پذیری زیستی" دارند، نتوانستند شواهدی مبنی بر خراب شدن محصولات خود در یک بازه زمانی معقول (معمولاً 6 ماه تا 2 سال در محیط های طبیعی) ارائه دهند. درعوض، بسیاری بر عبارات مبهم مانند «دوستانه با محیط زیست» بدون تعریف استانداردها تکیه کردند، یا از موادی استفاده کردند که اگرچه تا حدی گیاهی بودند، اما همچنان حاوی افزودنی‌های مصنوعی بودند که مانع از تخریب می‌شدند.

مورد یک برند محبوب مژه فست مد را در نظر بگیرید که در سال 2023 "مجموعه مژه های زیست تخریب پذیر" را راه اندازی کرد. این برند ادعا کرد مژه هایش از "100٪ الیاف گیاهی" ساخته شده اند که در سطل های کمپوست خانگی تجزیه می شوند. با این حال، آزمایش مستقل توسط آزمایشگاه پایداری GreenScreen نشان داد که این الیاف در واقع ترکیبی از 30٪ پنبه و 70٪ پلی استر هستند - یک ماده مصنوعی که ممکن است تا 200 سال طول بکشد تا تجزیه شود. به طور مشابه، زمانی که "بسته بندی بدون زباله" آن حاوی قطعات پلاستیکی غیرقابل بازیافت پنهان شده در زیر برچسب های کاغذی بود، با واکنش منفی روبرو شد.

پس چرا برندهای مژه مصنوعی به شستشوی سبز روی می آورند؟ پاسخ در ترکیبی از فشار مصرف کننده، فوریت رقابتی و شکاف های نظارتی نهفته است. با توجه به اینکه خریداران به طور فزاینده ای خرید خود را بر اساس اعتبار پایداری قرار می دهند، برندها می ترسند اگر با روند زیست محیطی هماهنگ نباشند، سهم بازار را از دست بدهند. در همین حال، فقدان استانداردهای جهانی برای "زیست تخریب پذیر" یا "پایدار" در صنعت مژه، خلأهایی را ایجاد می کند. بر خلاف مواد غذایی یا محصولات پزشکی، اقلام زیبایی مشمول تاییدیه دقیق قبل از بازار برای ادعاهای زیست محیطی نیستند، و به برندها اجازه می دهد تا بدون عواقب قانونی - حداقل در حال حاضر - خود تأیید کنند یا از زبان مبهم استفاده کنند.

عواقب شستشوی سبز فراتر از ناامیدی مصرف کننده است. ادعاهای گمراه کننده اعتماد به بخش زیبایی را از بین می برد و برجسته شدن برندهای واقعاً پایدار را دشوارتر می کند. برای مصرف‌کنندگان، این به معنای مشارکت ناآگاهانه در ضایعات است: شلاقی که به‌عنوان «تخریب‌پذیر زیست‌تخریب‌پذیر» به بازار عرضه می‌شود و به محل دفن زباله ختم می‌شود، درست مانند همتای غیر سازگار با محیط زیست خود، برای دهه‌ها باقی خواهد ماند. از نظر زیست محیطی، گسترش پایداری کاذب، پیشرفت به سوی تغییر واقعی را کند می کند، زیرا برندها بازاریابی را بر نوآوری معنادار اولویت می دهند.

برای صنعت مژه مصنوعی، مسیر رو به جلو مستلزم حرکت فراتر از شستشوی سبز و اقدام ملموس است. پایداری واقعی با مواد شروع می شود: تعویض پلی استر سنتی با PLA (اسید پلی لاکتیک)، یک پلیمر گیاهی که در مدت 6 تا 12 ماه در کمپوست صنعتی تجزیه می شود، یا الیاف طبیعی مانند ابریشم (منشأ اخلاقی) یا بامبو. بسته بندی یکی دیگر از زمینه های حیاتی است – استفاده از کاغذ بازیافتی، جوهرهای مبتنی بر سویا و حذف کامل پلاستیک. شفافیت نیز کلیدی است: برندها باید ادعاهای خود را شخص ثالث تأیید کند (از طریق سازمان‌هایی مانند Ecocert یا مؤسسه محصولات زیست تخریب‌پذیر) و گزارش‌های مفصل زنجیره تأمین را به اشتراک بگذارند، بنابراین مصرف‌کنندگان می‌توانند ادعاهای پایداری را به طور مستقل تأیید کنند.

همانطور که نهادهای نظارتی شروع به سرکوب می کنند - با مقررات آتی اتحادیه اروپا در زمینه لوازم آرایشی که قوانین بازاریابی محیطی را سخت تر می کند و FTC دستورالعمل های سبز خود را برای زیبایی به روز می کند - مارک های مژه مصنوعی باید سازگار شوند یا با عوارض قانونی و اعتباری مواجه شوند. برای مصرف‌کنندگان، هوشیاری لازم است: برای بررسی گواهی‌ها، زمان‌های خرابی مواد و بسته‌بندی صادقانه، به دنبال فراتر از کلمات رایج باشند. در نهایت، آینده مژه های پایدار به مسئولیت پذیری در کل صنعت بستگی دارد - تبدیل ادعاهای سبز به اقدامات سبز.