برندهای مژه مصنوعی وارد بازارهای زیبایی کوچک در جنوب شرقی آسیا می شوند

صنعت زیبایی آسیای جنوب شرقی رونق قابل توجهی را تجربه می کند که توسط جمعیت جوان و باهوش دیجیتال و افزایش درآمد قابل تصرف هدایت می شود. طبق آمار Statista، پیش‌بینی می‌شود که بازار لوازم آرایشی این منطقه تا سال 2025 به 53.2 میلیارد دلار برسد و محصولات مراقبت از پوست و آرایش رشد کنند. در این موج، مژه‌های مصنوعی به‌عنوان مقوله‌ای برجسته ظاهر شده‌اند، با افزایش تقاضا در میان نسل Z و مصرف‌کنندگان هزاره – به‌ویژه در «بازارهای زیبایی کوچک‌تر»: بخش‌های کوچک‌تر و کم‌خدمت‌تر مانند شهرهای درجه ۲، بوتیک‌های زیبایی محلی، و جوامع آنلاین خاص که برندهای بزرگ جهانی هنوز به طور کامل در آن‌ها نفوذ نکرده‌اند.

افزایش تقاضای مژه مصنوعی در آسیای جنوب شرقی

مصرف کنندگان آسیای جنوب شرقی هنجارهای زیبایی را بازتعریف می کنند، تطبیق پذیری و پوشیدن روزمره را بر سبک های بیش از حد دراماتیک اولویت می دهند. برخلاف بازارهای غربی، که مژه‌های پرپشت و حجیم بر فرش‌های قرمز و رویدادهای خاص غالب است، ترجیحات محلی به سمت «افزایش ظاهری طبیعی» گرایش دارند. یک نظرسنجی در سال 2023 توسط خرده‌فروشی الکترونیکی زیبایی Sociolla نشان داد که 68 درصد از خریداران اندونزیایی و مالزیایی به دنبال مژه‌های مصنوعی با برچسب «سبک»، «هر روزه» یا «طبیعی» هستند که اکثر آنها مایلند برای هر جفت 5 تا 15 دلار هزینه کنند و کیفیت را با مقرون به صرفه بودن متعادل کنند.

رسانه های اجتماعی به این تقاضا دامن می زنند. پلتفرم هایی مانند TikTok و Instagram، که زیبایی در آن ها میلیاردها بازدید در ماه ایجاد می کند، آموزش های مژه را به ترندهای ویروسی تبدیل کرده اند. اینفلوئنسرهای تایلندی مانند @beautybynana، به عنوان مثال، «روتین های مژه طبیعی 5 دقیقه ای» را به نمایش می گذارند که با دانشجویان و کارمندان اداری طنین انداز می شود و بر اساس Google Trends، جستجوی «مژه های مصنوعی روزانه» را 120 درصد نسبت به سال گذشته در تایلند افزایش می دهد.

چرا بازارهای زیبایی کوچک اهمیت دارند؟

در حالی که غول‌های جهانی مانند KISS و Ardell بر مراکز شهری و پلت‌فرم‌های تجارت الکترونیک بزرگ (مانند Lazada، بخش‌های برتر Shopee) تمرکز می‌کنند، بازارهای کوچک‌تر تا حد زیادی دست‌نخورده باقی می‌مانند. اینها شامل شهرهای سطح 2 (به عنوان مثال، سورابایا در اندونزی، سبو در فیلیپین)، غرفه های زیبایی محله، و جوامع میکرو اینفلوئنسر می باشد. در اینجا، مصرف‌کنندگان اغلب آزمایش‌های حضوری را اولویت‌بندی می‌کنند، به توصیه‌های محلی اعتماد می‌کنند و مارک‌هایی را ترجیح می‌دهند که «احساس مرتبط بودن» داشته باشند - شکاف‌هایی که برندهای بزرگ به دلیل هزینه‌های لجستیک بالا و خطوط استاندارد استاندارد شده برای پر کردن تلاش می‌کنند.

به عنوان مثال، در حومه شهر هوشی مین ویتنام، فروشگاه‌های آرایشی محلی گزارش می‌دهند که 70 درصد از فروش شلاق‌های مصنوعی از سوی «فروشندگان جامعه» انجام می‌شود – افرادی که محصولات را برای دوستان و همسایگان از طریق گروه‌های واتس‌اپ تهیه می‌کنند. این فروشندگان، ذخیره‌سازی سریع، قیمت‌گذاری انعطاف‌پذیر، و طرح‌های «بیش از حد محلی» (مانند طول‌های کوتاه‌تر برای شکل‌های چشم ویتنامی) را در اولویت قرار می‌دهند، و فرصت‌هایی را برای برندهای چابک برای مشارکت مستقیم ایجاد می‌کنند.

استراتژی هایی برای موفقیت برندها

برای پیشرفت در این بخش ها، برندهای مژه مصنوعی باید استراتژی های محلی و مصرف کننده محور را اتخاذ کنند:

1. طراحی برای ترجیحات محلی

مصرف کنندگان آسیای جنوب شرقی به تنوع در شکل چشم اهمیت می دهند - از مونولید (معمول در اندونزی) تا بادام شکل (که در تایلند رایج است). برندها باید بند مژه‌های قابل تنظیم و طول‌های متنوع (8 تا 12 میلی‌متر برای استفاده روزانه، 14 تا 16 میلی‌متر برای مناسبت‌ها) ارائه دهند. الیاف مصنوعی سبک وزن از نظر مواد یا جایگزین های راسو بدون ظلم در آب و هوای مرطوب بهترین عملکرد را دارند و از گزینه های سنگین و مستعد عرق اجتناب می کنند.

2. با Micro-Players شریک شوید

همکاری با توزیع‌کنندگان محلی، پلت‌فرم‌های تجارت الکترونیک جامعه (به عنوان مثال، Bukalapak اندونزی، Carousell مالزی)، و میکرو اینفلوئنسرها (10000-100k دنبال‌کننده) اعتماد ایجاد می‌کند. به عنوان مثال، یک برند شلاق مستقر در فیلیپین اخیراً با بیش از 50 "سفیران پردیس" برای میزبانی پاپ آپ های خوابگاه همکاری کرد و از طریق مدل های آزمایشی و خرید، فروش را در سه ماه 300 درصد افزایش داد.

3. به بازاریابی طاقچه دیجیتال متمایل شوید

کمپین‌های TikTok و Instagram Reels که «هک‌های شلاق برای مدرسه» یا «سبک‌های مناسب دفتر» را برجسته می‌کنند، در بین مخاطبان جوان طنین‌انداز می‌شود. رقابت‌های تولید شده توسط کاربر (UGC) - که در آن مشتریان عکس‌های MyEverydayLash را به اشتراک می‌گذارند - باعث ایجاد تعامل و اعتبار می‌شود که در بازارهایی که نظرات همتایان بیشتر از تبلیغات سنتی است، بسیار مهم است.

چالش ها و فرصت ها

ورود به بازارهای کوچک نیازمند چابکی است: پیمایش لجستیک پراکنده (مانند تأخیر در تحویل روستایی تایلند)، پیروی از مقررات محلی (مثلاً گواهینامه محصول BPOM اندونزی)، و انطباق با تفاوت‌های فرهنگی (مانند مناطق با اکثریت مسلمان ترجیح می‌دهند که دارای گواهی حلال باشند). با این حال، پاداش‌ها قابل توجه هستند: این بخش‌ها دارای نرخ خرید تکراری بالاتر (65٪ در مقابل 40٪ در مناطق مترو) و هزینه‌های جذب مشتری کمتر هستند.

همانطور که مصرف کنندگان لوازم آرایشی جنوب شرقی آسیا همچنان به دنبال محصولات شخصی و در دسترس هستند، مارک های مژه مصنوعی که محلی سازی و ارتباط با جامعه را در اولویت قرار می دهند، پتانسیل کامل این بازارهای کوچک در حال رشد را باز خواهد کرد.